Whistleblowing, czyli sygnalizowanie nieprawidłowości, to zgłaszanie przez pracowników lub byłych pracowników działań niezgodnych z prawem, nieetycznych lub szkodliwych, podejmowanych w organizacji. Koncepcja ta, opisana m.in. przez Ralpha Nadera oraz J. Neara i M. Miceliego, znajduje swoje konstytucyjne umocowanie w art. 54 Konstytucji RP, gwarantującym wolność wyrażania poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.
Dzięki temu whistleblowing staje się narzędziem ochrony interesu publicznego i przejawem obywatelskiej odpowiedzialności, choć bywa postrzegany jako sprzeczny z lojalnością wobec pracodawcy. W demokratycznym państwie prawa rola sygnalistów ma wymiar zarówno etyczny, jak i prawny, a ich działania powinny być chronione przed represjami.
Ustawa z 14 czerwca 2024 r. o ochronie sygnalistów, wdrażająca Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937, określa obowiązek tworzenia wewnętrznych procedur zgłaszania naruszeń. Polska spóźniła się z implementacją przepisów, co skutkowało orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości UE o konieczności zapłaty 7 mln euro ryczałtu i 40 tys. euro dziennej kary. W obliczu tych opóźnień oraz rosnącego znaczenia przejrzystości działań instytucji, skuteczna ochrona sygnalistów staje się kluczowym elementem państwa prawa, a znajomość nowych regulacji i dobrych praktyk jest niezbędna zarówno dla pracowników, jak i organizacji.
 
 dr Karolina Grosicka
dr Karolina Grosicka
Doktor nauk prawnych, ekspertka w zakresie praw człowieka i aspektów społecznych zrównoważonego rozwoju, Certyfikowany Compliance Officer, przez wiele lat zawodowo związana z sektorem bankowym i ubezpieczeniowym. Członkini grupy eksperckiej ds. Taksonomii UE przy Ministerstwie Rozwoju i Technologii i Sustainable Investment Forum Poland.
 
Opracowanie redakcyjne: Katarzyna Kołbuś
Korekta: Katarzyna Kołbuś
Projekt okładki: Wojciech Ośka
978-83-974845-2-8
Objętość: 80 stron.