W myśl art. 163 Kodeksu pracy, plan urlopów ustala pracodawca, uwzględniając z jednej strony wnioski pracowników, zaś z drugiej – zapewniając ciągłość pracy i jej normalny tok. W 1 części artykułu opisywaliśmy między innymi jak udzielać urlopów. W drugiej przyjrzymy się zgodzie i odmowie na urlop - jak ich udzielać zgodnie z prawem. 

Nowelizacja Kodeku pracy, wprowadzona na mocy ustawy z dnia 1.12.2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 240), oprócz standardowego trybu pracy zdalnej, umożliwia pracodawcom zorganizowanie pracy zdalnej w trybie uproszczonym.

Początek roku to okres, w którym pracodawcy ustalają plan urlopów wypoczynkowych pracowników. W myśl art. 163 Kodeksu pracy, plan urlopów ustala pracodawca, uwzględniając z jednej strony wnioski pracowników, zaś z drugiej – zapewniając ciągłość pracy i jej normalny tok.

Stres zawodowy to rodzaj dyskomfortu psychicznego, pojawiającego się u pracowników, i związanego z niekorzystnymi warunkami występującymi w środowisku pracy. Najczęściej wskazywanym źródłem stresu zawodowego jest zbyt duże przeciążenie obowiązkami, zbyt wysokie wymagania, konflikty i nieporozumienia z przełożonym i ze współpracownikami, brak możliwości prezentowania własnych opinii i pomysłów, brak wyraźnego podziału obowiązków i jasnych zasad organizacji pracy, nieuczciwość pracodawcy, niepewność co do przyszłości firmy, brak informacji zwrotnej co do jakości wykonywanej pracy.

Przyjęta przez Sejm nowelizacja Kodeksu pracy przyznaje pracodawcom uprawnienie w zakresie kontroli trzeźwości pracowników. Uprawnienie to związane jest z obowiązkiem zapewnienia przez pracodawców bezpiecznych warunków pracy w zakładzie pracy, w tym m. in. ochrony zdrowia i życia pracowników.

Prace nad znowelizowanym podejściem do pracy zdalnej, a także te dotyczące badania pracowników (również pod kątem trzeźwości) zbliżają się do finiszu. Jeśli Senat je przyjmie w połowie grudnia, część będzie obowiązywać od stycznia, zaś te dotyczące pracy zdalnej wejdą w życie najprawdopodobniej od marca. Sprawdzamy, co się zmieni pod kątem badań pracowników.

Projekt nowelizacji Kodeksu pracy w zakresie pracy zdalnej został przyjęty przez rząd. Regulacja ta zastąpi dotychczas funkcjonującą w porządku prawnym telepracę. Do Kodeksu pracy wprowadzona będzie przede wszystkim definicja pracy zdalnej. Zgodnie z nią, praca zdalna to wykonywanie pracy całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą,
w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.

Projektowane zmiany do Kodeksu pracy mają na celu dostosowanie polskiego prawodawstwa do przepisów prawa unijnego m.in w zakresie osiągnięcie równości płci w obszarze szans na rynku pracy przez ułatwianie pracownikom, będącym rodzicami lub opiekunami, godzenia życia zawodowego
z prywatnym i ustanowienie minimalnych wymagań dotyczących urlopów ze względów rodzinnych, a także zapewnienie elastycznej organizacji pracy.

Projektowane zmiany do Kodeksu pracy mają na celu dostosowanie polskiego prawodawstwa do przepisów prawa unijnego w zakresie zapewnienia minimalnych praw wszystkim pracownikom w Unii Europejskiej.

Praca zdalna, mimo że była od dawna stosowana w niektórych organizacjach – prawdopodobnie w oparciu o wewnętrzne regulacje i w formie dostosowanej do potrzeb organizacji, nie znalazła formalnego uregulowania w żadnych akcie prawnym. Po raz pierwszy, pewne ogólne ramy pracy zdalnej zamieszczono w przepisach prawnych powstałych w związku z epidemią wirusa Covid-19, jako konieczność zapewnienia ochrony zdrowia pracowników i jednoczesnego zachowania ciągłości procesu pracy w okresie epidemii.